Thea Figee, glaskunstenaar, graficus en schilder.
Van 18 augustus 2023 tot en met 12 november 2023.
Geboren: 14-10-1952 in Soest, woon- en werkzaam in Utrecht.
Kunstacademie in Utrecht, richting vrije grafische technieken, afgestudeerd in 1984.
Foto Thea met uitvergrote unica is gemaakt door Luuk Huiskes.
Thea stelt zich voor.
Ik ben een schilder, graficus (1984 afgestudeerd) en kwam in 1999 in de glasstudio De Oude Horn bij Bernard Heesen die tot 2004 voor mij heeft geblazen. Zijn vader Willem Heesen was een pionier van de Nederlandse glaskunst en hij waarschuwde mij ernstig: ,,Thea als jij vandaag iets met glas blaast en je zet het morgen op een sokkel dan vindt iedereen het mooi.” Met andere woorden. Het is een materiaal dat zo mooi van zichzelf is dat je heel goed moet nadenken wat je ermee wil. Ik herkende de wisselwerking tussen mijn glas, mijn prenten en schilderijen. Transparantie, gelaagdheid, het experiment met materialen en technieken, mijn inspiratiebron in de natuur die zich met glas zo mooi laat vertalen. Ik leerde van de verschillende technieken en ontdek nog steeds nieuws en vind dat een vereiste. Ik maak geen oplage, want wil dat elk kunstwerk uniek wordt.
In 2004 ging ik naar de glasstudio van Tetterode in Amsterdam waar ik met meesterglasblazer Richard Price werkte en uiteindelijk naar de glasblazerij van Leerdam, waar ik met de Tsjech Robert Lenner, Emil Kovac en nu vooral met meesterglasblazer Geir Nustad werk.
Ik ben niet zelf glasblazer want wat ik met het materiaal wil kan niet even in een paar jaar geleerd worden.
Het uit handen geven van mijn plannen is soms lastig maar ook een uitdaging. In het atelier werk ik alleen en is het kloppen op mijn deur al zo storend dat ik uit mijn concentratie ben. In de glasblazerij moet ik met mensen samenwerken. Het gebeurt – kortom – niet uitsluitend binnen de vier muren van het eigen atelier. Dat vind ik belangrijk. Het houdt me scherp. Het schrijven over kunst, dat ik ruim dertig jaar deed voor tijdschriften en kranten (naast mijn beeldend kunstenaarschap) heeft me ook scherp gehouden. Ik vernietig veel van wat ik maak. Alleen het allerbeste blijft.
Het werken met glas kent overigens vele momenten dat het mis kan gaan. Een verkeerde kleur, een te hete of koude oven, te vroeg polijsten, een koeloven (waar het glas een aantal dagen van 1200 naar kamertemperatuur) terugkoelt. Het is een kwetsbaar materiaal. Maar dat maakt het ook spannend.
Thema is liefde, zorg en bewondering voor alles in de natuur. Wolkenluchten, maar ook de vleugel van een libelle als hij heel even goud kleurt in de zon of de structuur van een herfstblad. Kroos in een slootje, de beweging van water, panta rhei ofwel alles verandert. Waar heel veel hedendaagse glaskunst over installaties met veel verhaal gaat hou ik vast aan vaas, schaal en komvormen waarin ik mijn verhaal kwijt kan. Ik voel steeds sterker de behoefte schoonheid te scheppen tegenover een wereld die allang niet meer zo mooi is.
Voor meer informatie www.theafigee.nl